«Καί πρέπει ἡμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι να
παραιτηθῶμεν παντός διαλόγου πρός αἱρετικούς, κατά τήν ὀρθήν συμβουλήν
τοῦ Θεορρήμονος Ἀποστόλου Παύλου, «αἱρετικόν ἄνθρωπον μετά πρώτην καί
δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδώς ὅτι ἐξήστραπτεν ὁ τοιοῦτος ἁμαρτάνων
ὤν αὐτοκατάκριτος...
Πρός τί λοιπόν ἡ τόση προθυμία πρός
μετάβασιν εἰς Ρώμην, πρός τί ἡ ἐπίμονος ἐκζήτησις ὑφ’ ἡμῶν διαλόγων;
πρός τί τόσον ἡ κακοπαθοῦσα καί παραποιουμένη κατά Θεόν ἀγάπη; Δέν μᾶς
σωφρονίζουν τά παθήματα τῆς Φερράρας καί τῆς Φλωρεντίας; Δέν ἐλάβομεν
εἰσέτι πεῖραν τῆς Λατινικῆς στρεψοδικίας καί τῆς ὑπερηφανείας; Δέν
διεκρίναμεν τά ὅρια μεταξύ ἀληθείας και ὑποκρισίας ἐν τῇ πίστει;
(Ὀρθόδοξος Τύπος, ἀριθμ. Φύλλου 76, Ἰούνιος 1967)
Από το περιοδικό «Άγιον Όρος – Διαχρονική μαρτυρία στους αγώνες υπέρ της Πίστεως», Έκδοση Αγιορειτών Πατέρων, Άγιον Όρος 2014.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου